Computational thinking is toch hetzelfde als programmeren? Nee, maar toch wordt er vaak geschreven dat het wel zo is. In deze blog leggen wij je uit wat computational thinking precies is, dit doen we aan de hand van begrippen en een voorbeeld. Daarnaast laten we zien wat de link tussen computational thinking en programmeren is.
In dit blog komen de volgende punten aan bod:
- Wat houdt computational thinking precies in?
- Computational thinking en programmeren
- Een voorbeeld van computational thinking
Benieuwd welke rol HCS binnen jullie school kan vervullen?
Wij helpen je graag verder!
Wat houdt computational thinking precies in?
Computational thinking is een van de competenties van digitale geletterdheid. Digitale geletterdheid is weer een onderdeel van 21e eeuwse vaardigheden die kinderen en jongeren in hun latere leven nodig zullen hebben. Best een belangrijk competentie dus, maar twee derde van de Nederlandse basisscholen doet op dit moment nog niets met deze competentie. Dat terwijl leerlingen er veel baat bij kunnen hebben. Maar wat is computational thinking precies?
Computational thinking wordt vaak geassocieerd met het leren programmeren, maar het is veel meer dan dat. Het is een proces om probleemoplossend leren te denken. Kinderen wordt geleerd om op een bepaalde manier naar een probleem te kijken. Zodat ze, net als een computer, op een logische en efficiënte manier, problemen op kunnen lossen. Dit proces van problemen oplossen kan goed gebruikt worden tijdens het programmeren, maar computational thinking is niet hetzelfde als leren programmeren.
Het probleemoplossend proces is onderverdeeld in vier onderdelen:
- Decompositie (ontleden): de eerste stap van computational thinking is het probleem opdelen in kleine stukjes. Hierdoor wordt het eenvoudiger om op te lossen omdat het probleem overzichtelijker wordt voor de leerling. Dit is belangrijke vaardigheid om te leren aangezien het in veel aspecten in je leven handig kan zijn.
- Patroonherkenning: de vervolgstap is om te kijken naar over overeenkomsten van de opgedeelde stukjes. Kan er een patroon geschetst worden? Wanneer dat het geval is, is het probleem gemakkelijker op te lossen omdat het mogelijk is om dezelfde oplossingsstrategie toe te passen.
- Abstractie: vervolgens is het van belang dat de patronen worden onderscheiden in hoofd- en bijzaken. Wat is nou echt belangrijk? De leerling moet de kern van het probleem kunnen zien. Stapje voor stapje krijgt de leerling steeds een beter idee van hoe ze het probleem dat ze moeten oplossen.
- Algoritmes (plan van aanpak): De laatste stap van het proces is het maken van een plan van aanpak, soms ook wel een algoritme genoemd. Door de vorige stappen is het probleem nu helder en opgedeeld in verschillende onderdelen. Nu is het de taak om de stappen van de oplossing uit te werken, een stappenplan dus.
Om een concreet beeld te schetsen van het proces van computational thinking leggen we aan de hand van een voorbeeld alle stappen nog eens uit.
Tijdens school kan deze manier van probleemoplossend denken gebruikt worden voor bijvoorbeeld het oplossen van wiskundesommen of het schrijven van een verslag. Computational thinking is een competentie die niet alleen tijdens school, maar ook in het dagelijks leven vaak van pas komt. Zoals tijdens het bereiden van recepten, het in elkaar zetten van meubels of het maken van een planning/to-do list.
Computational thinking en programmeren
Waar in sommige landen in Europa het vak al verplicht is. Doet, zoals eerder beschreven, op dit moment helaas maar één derde van de Nederlandse basisscholen iets op gebied van computational thinking. Een gemiste kans voor alle andere basisscholen.
Computational thinking is niet hetzelfde als programmeren, maar het legt wel zeker de basis voor het leren van programmeren en andere digitale vaardigheden. Volgens Google for Education is er voor 92% van de toekomstige banen enige vorm van digitale vaardigheden nodig. Best belangrijk om als school iets aan computational en programmeren te doen!
Programmeren is het geven van instructies aan een computer. Wanneer je geleerd hebt om, net zoals een computer, computational te leren denken kan jij de juiste instructies aan de computer geven. Met programmeren kan je veel doen, je kan bijvoorbeeld websites maken, apps bouwen en games ontwikkelen.
Er kan al vanaf de leeftijd van drie/vier jaar begonnen worden met het aanleren van computational thinking en programmeren. Op de basisschool kunnen leerlingen kennismaken met computational thinking en programmeren door middel van robots die daar speciaal ontwikkeld voor zijn.
Een voorbeeld van computational thinking
Gezien het begrip computational thinking op het internet op verschillende manieren gedefinieerd wordt en daardoor verkeerd begrepen wordt. Leggen wij aan de hand van een voorbeeld het proces van computational thinking nog eens uit.
Computational thinking wordt in het dagelijks leven bij elke activiteit gebruikt waarvoor een reeks stappen nodig is. Dit kunnen dus verschillende dingen zijn zoals het maken van huiswerk, het bouwen van een LEGO-project of zoals in ons voorbeeld het bereiden van een gerecht.
Een voorbeeld is het maken van een recept, bijvoorbeeld lasagne. De kans is groot dat je hier al een bestaand recept voor gebruikt, maar dat is niet altijd het geval bij het oplossen van andere problemen. Het belangrijkste in dit voorbeeld is dat de lasagne op de meest efficiëntste manier gemaakt wordt.
- Decompositie: de eerste stap is het recept opdelen in eenvoudige stappen, zoals: het verzamelen van alle ingrediënten, het snijden van de ingrediënten, opbouwen van de lagen etc. Naast het gegeven recept kunnen de stappen dus verder opgedeeld worden in kleinere stapjes.
- Patroonherkenning: bij het opbouwen van de lasagne moeten er bepaalde handelingen herhaald worden: beginnend met de lasagnebladen, vervolgens de saus, daarboven op bechamelsaus en vervolgens weer lasagnebladen. Deze herhaling is een patroon dat herkend kan worden.
- Abstractie: de gevonden patronen worden vervolgens gebruikt om het proces sneller te laten verlopen. Doordat je het patroon van het opbouwen van de lasagne weet, hoe je die stappen niet telkens opnieuw te lezen.
- Algoritmes: nu je weet hoe je de lasagne op de beste manier kan maken, kan je een algoritme maken. Dat het proces opschrijven van het recept voor toekomstig gebruik.
Wat kan HCS voor jou betekenen?
Ben je na het lezen van dit artikel benieuwd welke rol HCS binnen jullie school kan vervullen, neem dan contact op met één van onze consultants. Zij helpen je verder!
We helpen je graag! Bel ons voor een afspraak 074-2553131 of stuur een mail naar demo@hcs.nl
